Aa hem ayın 1’i hem pazartesi kesin aralıklı oruca başlıyorum..
Sabahları 6’da bilemedin 7’de uyanıyorum önce 40 dakika yürüyüş sonra duş ve iş..
Havalar bozdu ama olsun kapalı kortlar var oralardan bi’ hoca bulup tenis de ayarlıyoruz, hemen internetten tenis malzemeleri araştıralım..
Bi’ de haftada 2 gün yüzme ayarladık mı oh her şey harika..
Aa merhaba ! Çok iyiyimm sen nasılsın ? Evet mutlaka planlayalım buluşalım ben de çok özledimm, arıcam kesin!
Yaa evet sömestrde , bayram tatilinde, hafta sonu yapalım mutlaka bi’şeyler en olmadı Ayder’e gidelim bungalov evlerde kalırız şömine önünde yağan karı izleriz, hemmen bakıyorum otellere sen de kızlara bi’ çıtlat bakalım ..
Şu sınavlar bi’ bitsin işlerimiz hafiflesin mutlaka buluşalım aynenn..
Sınavımız yarın evet biliyorum hocam hemen atarım size de bir kopyasını soruların..
Ay dur ben de başlayım o diziye..
Bu hafta arabayı yıkatalım..
Kendim için de bir şeyler yapsam iyi olacak dinlenmeye, rahatlamaya ihtiyacım var tatile mi çıksam..
.
.
.
.
.
.
Tanıdık geldi mi size de bu tarz muhabbetler , yapılan planlar ya da hayatı düzene sokma çabaları?
Her pazartesi diyete başlamaya niyetlenmek , kısa tatil planları, arkadaşlarla buluşmalar ayarlamak vs vs.. Ama günün , ayın , yılın sonunda hepsini ertelemek.
Sizce yeni arayışlar içinde olmak mı demek bu yoksa hayatta kalma çabaları mı ? Kendi adıma cevaplayacak olursam tamamen hayatta kalma çabalarım..
Bu arada yukarıda kurduğum cümleler yaklaşık 6 aydır benimle hangisini yaptın diye sorarsanız "henüz hiç birisi" derim..
Her neyse ..
Yine biraz insan psikolojisinden bahsetmek istiyorum. Kronik Erteleme Hastalığı diye bir şey var arkadaşlar. Bunun başlıca sebepleri;
Mükemmeliyetçilik,
Kararsızlık,
Son dakika baskısı,
Otoriter ebeveynlerle büyüyen çocukların başarısızlık korkusu,
Yine bu bireylerde sürekli eleştirilme ve takdir görememe korkusuyla hiç bir şey yapmama,
Motivasyon eksikliği,
Kendine ya da zevklerine uygun olmayan bir işte çalısmak,
Öz saygıda düşüklük,
Ertelemekten ya da her şeyi son dakikaya bırakmaktan alınan zevk,
Zamanı iyi yönetememe.
Kronik erteleme hastalığı tabi ki yine - çocukluk döneminde - başlayıp yetişkinliğe kadar devam eden bir hastalıktır. Bireyler erteledikleri işleri yapmaya niyetlendiklerinde bile motive olmakta zorluk çekebilirler, görevleri başlatmak yerine son dakikaya kadar beklemek, bir haftada rahatça yapılabilecek bir işi 1 geceye sıkıştırabilirler ve sonunda stres, bunalım sinir ve gergin olma hali sıklıkla görülebilir.
Peki bu rahatsızlıktan kurtulabilmek için neler yapabiliriz?
Öncelikle tabi ki farkındalık. Kronik Erteleme Hastalığı’na sahip olduğunuzun bilincine varmanız gerekli.
Sonra,
Ödül sistemi işe yarayacaktır işin sonunda kendini ödüllendirmece,
Temiz , düzenli ve sakin bir çalışma ortamı,
Sosyal destek ya da profesyonel destek almak,
Dikkatinizi dağıtan odaklanmanıza engel olan unsurları ,telefon, sosyal medya araçları gibi , çalışma anında ortadan kaldırmak,
ve son olarak;
Büyük görevleri parçalara ayırarak işlerinizi daha iyi yönetebilirsiniz..
"Bir , barı açıyorum
İki , Ayla’yla arayı düzeltiyorum
Üç , babamı da yanıma alıyorum
Olay bitmiştir.."
Olmuyor, kurtulamıyorum. Bir kaç düzelir gibi oldum ama moralim bozuk olunca yeniden başa sardım. Çocukluk travmalarının da büyük etkisi var aslında.