Bir Orman Ağacının Son Mektubu

Ben bir çam ağacıyım...
Köklerimle toprağa sevdalı, dallarımla göğe aşık...

Yüzyıllardır bu dağın yamacında dik durdum, nice fırtınaya, nice kışa sabırla göğüs gerdim.
Güneşi görünce sevinirdim, çocukların neşeli çığlıklarını duyunca içim kıpır kıpır olurdu.
Her ilkbaharda üzerime konan serçeyi selamlar, rüzgarla dans eden yapraklarımla baharı selamlardım.

Ama artık…
Güneş korku demek oldu.
Gökyüzü değil mavilik, paslı bir dumanla örtülüyor üstüme.
Rüzgar artık oyun oynamıyor, is ve ateş taşıyor.
Ve ben… ben yanıyorum.

Dostum,
Bir kibrit çöpü değildi bizi yakan.
Ne de mangal yapan bir ailenin ihmali…
Bu başka bir ateş…
Bu başka bir zulüm…
Görünmeyen ellerde parlayan ışıklar, gökten gelen hain bir sıcaklık…
Ne böceğimiz kaldı ne sincabımız.
Kuşlar kanatlarını değil, bedenlerini bıraktı külün içinde.
Ve biz ağaçlar… Biz ormanın dili… Biz bu ülkenin sessiz nöbetçileri…
Biz de ölüyoruz!

İnsan!
Ne oldu sana?
Bir ağacın gölgesinde uyumayı severdin hani?
Köklerimizle tuttuğumuz toprağın üzerinde oyun oynardın…
Şimdi neden sırtını dönüyorsun bu yeşile?
Neden göz göre göre bizi yakıyor, sonra da "bilmeden oldu" diyorsun?

Bir sigara izmariti mi bu dehşeti yaratır?
Hayır, bu başka bir düşmanlık…
Bu, yeşile karşı bir kin…
Toprağa, ağaca, canlıya düşman bir zihniyetin kara eli…

Ey şehirlerde suskun kalan insan!
Ey balkonunda çiçek besleyen güzel yürekli çocuk!
Biz yanarken siz de yanıyorsunuz aslında…
Fark etmiyorsunuz sadece.
Her ağaçla biraz daha nefessiz kalıyorsunuz,
Her ormanla biraz daha yalnız…

Ben bir çam ağacıyım…
Son kez yazıyorum bu mektubu, çünkü birazdan dumanlar içinde sessizce kül olacağım.
Köklerimle vedalaştım,
Dallarımda kuşlar yok artık,
Üzerime gelen alevlere söyleyecek bir sözüm kalmadı.

Sadece soruyorum:
Bu ateşi çıkaran eller kimindir?
Kimdir bu ülkenin yeşiline düşman olan?
Ve ne zaman uyanacaksınız?

Eğer bir gün bir çocuk, bir fidanın gölgesinde gülümseyerek büyürse…
Bil ki, biz orada hâlâ yaşıyoruzdur.

Bir Orman Ağacının Son Mektubudur bu...
Yürekle okuyana, gözyaşıyla anlayana…

Yetkililere Saygıyla İstirhamımızdır:

 “Ormanlarımızı, geleceğimizi ve vatanın ciğerlerini yakan bu hainlere karşı daha kararlı, daha şeffaf ve daha etkili önlemler alınız... Her ağaç bir vatandır, her orman bir millettir… 

Lütfen sessiz kalmayınız..!”